The day after(s): Back to reality

Het skelet van het Fanfest staat er nog, nog steeds verwijzen de gele bordjes je naar het stadion en door de hele stad zie je vlaggen van alle deelnemende landen nog wapperen. Maar dat is dan ook het enige waaruit blijkt dat het WK Voetbal hier heeft plaatsgevonden. De supporters zijn uit het straatbeeld verdwenen en ook de tv-progammering is weer normaal: geen vlaggen meer achter de nieuwslezer, de soaps zijn weer te zien op de vertrouwde tijd. Het is back to reality...

De vraag die blijft hangen en die ik hier om me heen ook hoor is: wat heeft het WK Zuid-Afrika opgeleverd? Wat blijft er voor Zuid-Afrika over, wanneer FIFA en de boekingsbureau's een geld hebben binnengehaald? Volgens mij is het vooral de beeldvorming waarmee Zuid-Afrika winst maakt. De hele wereld heeft een ander beeld van Zuid-Afrika gekregen door dit fantastische evenement en die andere kijk kan de Zuidafrikaanse economie in de komende jaren zeker doen opbloeien... Maar of de Zuidafrikaanse burger daar echt van profiteert?

Als ik zo terugkijk op het WK is het vooral een grootse belevenis geweest voor een bepaald deel van de Zuidafrikaanse bevolking. Voor veel mensen was het niet mogelijk een kaartje voor 1 van de wedstrijden te kopen & was het voor hun al een hele belevenis om in de buurt van het stadion over de zogenoemde Fanwalk te komen... (tja, de verschillen zijn en blijven groot).

Terwijl Zuid-Afrika al denkt over het organiseren van de Olympische Spelen in de regenboognatie zijn haar vluchtelingen bezig met een hele andere problematiek: xenofobie. Er gaan geruchten dat er een nieuwe epidemie van xenofobie in Zuid-Afrika zal rondgaan. Vluchtelingen uit Zimbabwe sluiten hun winkels in de townships, ze pakken hun spullen bij elkaar en vertrekken... Ze zijn bang dat hun huizen in brand worden gestoken of erger nog: dat ze zelf slachtoffer worden van geweld. Vorige week sprak ik met een Zimbabwaanse. "Na het WK moet ik vertrekken uit mijn huis. Mijn leven is niet zeker hier. Ze zeggen dat het alleen maar geruchten, maar wie vertelt mij dat dit echt zo is..."

Het is echt back to reality in Zuid-Afrika. En ook voor mij is het geval. Na vijf weken Worldcup vlieg ik morgenavond terug naar Nederland. En toevallig of niet: toen ik zojuist het internetcafe binnenliep klonk aan de overkant muziek van Gotan Project (de muziek van Adres Onbekend)

De deceptie van zondag heb ik inmiddels verwerkt! Maar wat was het balen dat we op 3 minuten na de beslissing via penalty's misten. Ik was op het Fanfest in Kaapstad al bezig een lijstje met spelers te maken die een poging vanaf elf meter mochten maken... Maar het mocht niet zo zijn! Na afloop werd ik besprongen door Spanje-fans die me probeerden te troosten met "Goede wedstrijd gespeeld hoor". Maar op dat moment kon ik dat nog niet aan... Maar de gedachten aan mijn winst in de KRO-voetbalpool maakte uiteindelijk wel wat goed! En bovendien werd ik getroost door de gedachte dat ik het bereiken van de finale van dichtbij mee mocht maken...

Door de Amsterdamse grachten op donderdagmiddag....??

Of we de finale winnen of niet: deze trouwe Oranjesupporter keert donderdag 15 juli weer terug in Nederland... Ik ben benieuwd of er al een uitbundig onthaal is georganiseerd? Persoonlijk heb ik geen bezwaar tegen een tocht door de Amsterdamse grachten ;-)

Woensdagavond vertrek ik om 23.55 met vlucht KL 598 vanuit Kaapstad naar Amsterdam. Om 11.20 uur arriveer ik op Schiphol. En daarna...???

Tot gauw,
Gerard

Dilemma: steun ik Spanje of toch Oranje?

Het is ONS gelukt! In een zinderende wedstrijd hebben we Uruguay weten te verslaan en nu wacht ons nog slechts 1 sta-in-de-weg: Spanje. De laatste minuten in het Greenpoint waren slopend. Na het tweede doelpunt van Uruguay leek de wedstrijd toch nog te kantelen... Ook de Uruguay-supporters geloofden er weer helemaal in en stopten hun mandarijnen weer terug in hun mond als teken dat ze Nederland zouden verslaan... Om nog maar niet te spreken van de trommels en strijdlieren, waarmee ze de wedstrijd al vanaf het begin de juiste ambiance hadden gegeven. Maar - helaas voor Suarez en de zijnen - hield Oranje stand... Overigens is Suarez hier officieel al uitgeroepen tot 'beste doelman van het WK'. Misschien zal dat zijn transfer nog verspoedigen...

Na de wedstrijd was de sfeer uitzinnig... Zelf werd ik besprongen door mijn Radio 2-collega Martijn Grimmius, terwijl ik net geinterviewd werd door een Koreaanse krant. Gelukkig was 'het enorme drukkie' van Martijn van korte duur, zodat ik het interview in ieder geval nog fatsoenlijk afronden met de voorspelling dat het Nederland-Duitsland zou worden in de finale en dat we ze een poepie zouden laten ruiken. Maar inmiddels weten we dat het de sinaasappels tegen de mandarijnen wordt in de eindstrijd...

Na het feestgedruis kostte het me moeite om nog in slaap te vallen. Het was allemaal te intens. En het wordt allemaal nog gekker? Want na een blik in mijn mail sta ik voor een duivels dilemma: steun ik Spanje of toch Oranje? Als Spanje wint is de voetbalpool bij de KRO bij. Wint Nederland, dan wint de onweerstaanbare meneer van Aelst (bekend van Goudmijn en vele andere programma's). Tja, hoe moet je hier mee omgaan? Wie helpt me uit de brand?

K'naan feat. David Bisbal - Wavin' Flag (Official FIFA World Cup 2010 Song)

Dagen en uren aftellen in Zuid-Afrika...

De tijd vliegt hier in Zuid-Afrika... En ik blijf aan het aftellen. Aftellen naar de volgende wedstrijd, aftellen naar het eind van mijn verblijf hier! Nog maar een week en dan vlieg ik weer terug naar Nederland. Hopelijk is Oranje dan in het bezit van de Wereldbeker... Maar daarvoor moeten ze eerst Uruguay weten te verslaan. Over ruim 5 uur is het zover. Op een steenworp afstand van het stadion zit ik dit bericht nu te tikken, terwijl Kaapstad steeds meer Oranje kleurt... Ongelooflijk om dit te mogen mee maken! Als ik met de Zuid-Afrikanen om me heen praat besef ik dat dit een enorm voorrecht is... En ik ga er dan ook ultiem van genieten!

De zenuwslopende wedstrijd tussen Nederland en Brazilie heb ik bekeken vanaf de Parade, tussen joelende Brazilianen en immer optimistische Oranjesupporters. Zelf kneep ik hem wel even na het eerste doelpunt van Brazilie. Daar ging mijn mogelijkheid om een halve finale met Oranje in Zuid-Afrika mee te maken... Maar de ommekeer werd groots gevierd door de oranjeschare! Het grappige is dat je niet in de gaten hebt of je daadwerkelijk een Nederlander tegenover je hebt staan. Ook de Zuidafrikanen hullen zich steeds vaker in oranje (hoewel ik eerlijk gezegd ook moet zeggen dat Duitsland hier erg populair is) en dan zijn ze niet meer te onderscheiden..

Het voetbal leeft hier enorm! Dit maakte ik afgelopen zaterdag opnieuw toen ik opnieuwde de zogenoemde 'Fanfest' wilde bezoeken. Een groot plein is helemaal ingericht voor het WK met tal van activiteiten. Op zaterdag kwam ik er om aanwezig te zijn bij het optreden van de Zuid-Afrikaanse band Freshly Ground. Maar ik was duidelijk niet de enige... De politie kon de menigte nauwelijks aan en moest alle zeilen bijzetten om alles goed te laten verlopen. Zelden heb ik me zo verdrukt gevoeld in een menigte... Maar ik wist binnen te komen... Maar helaas andere mensen van onze groep niet! Na ruim anderhalf uur waren zij er nog niet in geslaagd om binnen te komen. En dus lieten we Freshly Ground aan ons voorbij gaan en dompelden we ons tussen de feestende Duitsers en dansten we tot in de late uurtjes met ze mee. Gelukkig wacht Freshly Ground nog op me....in Amsterdam!

Veel succes in deze benauwde Oranje-uurtjes! In ieder geval weten we zeker dat ze na vanavond nog een keer aan de bak moeten...

Drukkies,
Gerard

Op nummer 1 in de KRO-poule...

Verschillende keren heb ik geprobeerd de WK-poule van de KRO te winnen. Maar helaas elke keer zonder succes. En nu ik in Zuid-Afrika lijkt het dan toch echt te gebeuren: ik sta bovenaan in de WK-poule van de KRO. Waarschijnlijk allemaal dankzij de fantastische prestaties van Ghana...

Maar ja, nog 8 wedstrijden te gaan... Maar voor het moment is het prachtig!

Laatste nieuws: Ik ben bij de halve finale...

Het laatste nieuws vanuit het heerlijke Kaapstad, waar ondanks de winter een heerlijk zonnetje schijnt... Nu maar hopen dat het morgen ook schijnt voor Oranje in Port Elizabeth! Ze zullen het zonder mijn ondersteuning moeten doen. Een ticket was nog wel mogelijk, maar helaas geen vliegticket... Maar ik wacht ze hier in Kaapstad met open armen op. Ik zal op 6 juli bij de halve finale zijn... Zou ruim 400 jaar na de aankomst van Jan van Riebeeck de Kaap opnieuw van Oranje zijn? Laten we duimen! En anders is Brazilie-Ghana ook een mooi toetje aan het einde van mijn verblijf hier...