dinsdag 13 juli 2010

The day after(s): Back to reality

Het skelet van het Fanfest staat er nog, nog steeds verwijzen de gele bordjes je naar het stadion en door de hele stad zie je vlaggen van alle deelnemende landen nog wapperen. Maar dat is dan ook het enige waaruit blijkt dat het WK Voetbal hier heeft plaatsgevonden. De supporters zijn uit het straatbeeld verdwenen en ook de tv-progammering is weer normaal: geen vlaggen meer achter de nieuwslezer, de soaps zijn weer te zien op de vertrouwde tijd. Het is back to reality...

De vraag die blijft hangen en die ik hier om me heen ook hoor is: wat heeft het WK Zuid-Afrika opgeleverd? Wat blijft er voor Zuid-Afrika over, wanneer FIFA en de boekingsbureau's een geld hebben binnengehaald? Volgens mij is het vooral de beeldvorming waarmee Zuid-Afrika winst maakt. De hele wereld heeft een ander beeld van Zuid-Afrika gekregen door dit fantastische evenement en die andere kijk kan de Zuidafrikaanse economie in de komende jaren zeker doen opbloeien... Maar of de Zuidafrikaanse burger daar echt van profiteert?

Als ik zo terugkijk op het WK is het vooral een grootse belevenis geweest voor een bepaald deel van de Zuidafrikaanse bevolking. Voor veel mensen was het niet mogelijk een kaartje voor 1 van de wedstrijden te kopen & was het voor hun al een hele belevenis om in de buurt van het stadion over de zogenoemde Fanwalk te komen... (tja, de verschillen zijn en blijven groot).

Terwijl Zuid-Afrika al denkt over het organiseren van de Olympische Spelen in de regenboognatie zijn haar vluchtelingen bezig met een hele andere problematiek: xenofobie. Er gaan geruchten dat er een nieuwe epidemie van xenofobie in Zuid-Afrika zal rondgaan. Vluchtelingen uit Zimbabwe sluiten hun winkels in de townships, ze pakken hun spullen bij elkaar en vertrekken... Ze zijn bang dat hun huizen in brand worden gestoken of erger nog: dat ze zelf slachtoffer worden van geweld. Vorige week sprak ik met een Zimbabwaanse. "Na het WK moet ik vertrekken uit mijn huis. Mijn leven is niet zeker hier. Ze zeggen dat het alleen maar geruchten, maar wie vertelt mij dat dit echt zo is..."

Het is echt back to reality in Zuid-Afrika. En ook voor mij is het geval. Na vijf weken Worldcup vlieg ik morgenavond terug naar Nederland. En toevallig of niet: toen ik zojuist het internetcafe binnenliep klonk aan de overkant muziek van Gotan Project (de muziek van Adres Onbekend)

De deceptie van zondag heb ik inmiddels verwerkt! Maar wat was het balen dat we op 3 minuten na de beslissing via penalty's misten. Ik was op het Fanfest in Kaapstad al bezig een lijstje met spelers te maken die een poging vanaf elf meter mochten maken... Maar het mocht niet zo zijn! Na afloop werd ik besprongen door Spanje-fans die me probeerden te troosten met "Goede wedstrijd gespeeld hoor". Maar op dat moment kon ik dat nog niet aan... Maar de gedachten aan mijn winst in de KRO-voetbalpool maakte uiteindelijk wel wat goed! En bovendien werd ik getroost door de gedachte dat ik het bereiken van de finale van dichtbij mee mocht maken...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten